Eyvan
Eyvan, Türk mimarisinde yaygın olarak kullanılan, tonozlu bir geçit veya giriş bölümüdür. Genellikle bir binanın girişinde veya iki bölüm arasında yer alır. Eyvanlar, genellikle sivri veya yuvarlak kemerlidir ve üzerleri kubbe veya tonozla örtülüdür.
Eyvanlar, Türk mimarisinde çok eski zamanlardan beri kullanılmaktadır. İlk örnekleri, Selçuklu döneminde görülmektedir. Selçuklular, eyvanları özellikle cami ve medreselerde kullanmışlardır. Osmanlı döneminde de eyvanlar kullanılmaya devam etmiş, ancak daha çok saray ve konak gibi yapılarda yer almıştır.
Eyvanlar, Türk mimarisine özgü bir yapı elemanı değildir. Aynı zamanda, İran, Irak ve Suriye gibi ülkelerin mimarisinde de yaygın olarak kullanılmaktadır.
Eyvanların Özellikleri
- Eyvanlar, genellikle sivri veya yuvarlak kemerlidir.
- Üzerleri kubbe veya tonozla örtülüdür.
- Genellikle bir binanın girişinde veya iki bölüm arasında yer alır.
- Eyvanlar, genellikle taş veya tuğladan yapılır.
- Bazı eyvanlar, içeriden veya dışarıdan süslenebilir.
Eyvanların Kullanım Alanları
- Camiler
- Medreseler
- Saraylar
- Konaklar
- Hanlar
- Hamamlar
- Köprüler
Eyvanların Faydaları
- Eyvanlar, bir binanın girişini veya iki bölümünü birbirine bağlar.
- Eyvanlar, bir binanın içine ışık ve hava girmesini sağlar.
- Eyvanlar, bir binanın görünümünü güzelleştirir.
- Eyvanlar, bir binanın dayanıklılığını artırır.
Eyvanlarla İlgili Faydalı Siteler
- Eyvanlar Hakkında Bilgi
- Eyvanların Tarihi ve Gelişimi
- Eyvanların Kullanım Alanları
- Eyvanların Faydaları
Eyvanlarla İlgili Dosyalar
- Eyvanların Tarihi ve Gelişimi Hakkında PDF Dosyası
- Eyvanların Kullanım Alanları Hakkında PDF Dosyası
- Eyvanların Faydaları Hakkında PDF Dosyası