Aşab-ı Suffe
Aşab-ı Suffe, Hz. Muhammed’in Medine’deki mescidinin avlusunda yaşayan fakir ve evsiz Müslümanların oluşturduğu bir topluluktur. Suffe, Arapça’da “veranda” veya “sundurma” anlamına gelir ve bu topluluğa bu isim, mescidin avlusundaki sundurmada yaşamaları nedeniyle verilmiştir.
Aşab-ı Suffe’nin üyeleri genellikle genç ve bekar erkeklerden oluşuyordu. Bunların çoğu, Hz. Muhammed’in davetini kabul ederek Mekke’den Medine’ye hicret eden Müslümanlardı. Ancak aralarında Medineli Müslümanlar da vardı. Aşab-ı Suffe’nin üyeleri, mescidin avlusunda bulunan sundurmada veya mescidin yakınlarındaki diğer yerlerde yaşıyorlardı. Onlar, Hz. Muhammed’in derslerine katılıyor, ibadet ediyor ve geçimlerini sağlamak için çeşitli işlerde çalışıyorlardı.
Aşab-ı Suffe’nin üyeleri, Hz. Muhammed’in en yakın arkadaşları ve destekçileri arasındaydı. Onlar, Hz. Muhammed’in davetini yaymak için büyük çaba sarf ettiler ve İslam’ın yayılmasında önemli rol oynadılar. Aşab-ı Suffe’nin üyeleri arasında Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Talha, Hz. Zübeyr, Hz. Sa’d bin Ebi Vakkas, Hz. Abdurrahman bin Avf, Hz. Sa’d bin Ebi Serh ve Hz. Ebu Hureyre gibi önemli isimler yer alıyordu.
Aşab-ı Suffe, Hz. Muhammed’in vefatından sonra da varlığını sürdürdü. Ancak, Hz. Muhammed’in vefatından sonra Aşab-ı Suffe’nin üyeleri dağıldılar ve farklı yerlere yerleştiler. Aşab-ı Suffe’nin üyeleri, İslam’ın yayılmasında önemli rol oynadılar ve İslam kültürünün ve medeniyetinin gelişmesine katkıda bulundular.
Aşab-ı Suffe ile ilgili faydalı siteler:
Aşab-ı Suffe ile ilgili faydalı dosyalar: