Bond
İngilizce Anlamı:
- Bir şeyi bağlamak veya tutturmak için kullanılan bir malzeme.
- İki veya daha fazla şeyi birbirine bağlayan bir şey.
- Bir kişi veya şeyin bir yere veya bir şeye bağlı olması durumu.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı yükümlülüğü veya sorumluluğu.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı olan ilgisi veya sevgisi.
Türkçe Anlamı:
- Bağ, bağlayıcı.
- Tahvil, senet.
- Bağlantı, ilişki.
- Bağlılık, bağlı olma durumu.
- Sevgi, ilgi.
Örnekler:
- The rope was used to bond the two pieces of wood together. (İp, iki tahta parçasını birbirine bağlamak için kullanıldı.)
- The two countries signed a bond of friendship. (İki ülke bir dostluk bağı imzaladı.)
- The child felt a strong bond with his mother. (Çocuk annesiyle güçlü bir bağ hissetti.)
- The employee had a bond of loyalty to the company. (Çalışan şirketine karşı bir sadakat bağı vardı.)
- The couple shared a deep bond of love. (Çift derin bir sevgi bağı paylaştı.)
Bond kelimesi İngilizce’de çok sık kullanılan bir kelimedir. Bu kelimenin farklı anlamları ve kullanımları vardır. Bu makalede, bond kelimesinin en yaygın anlamlarını ve kullanımlarını ele aldık.
Bond kelimesinin diğer anlamları ve kullanımları şunlardır:
- Bir kişi veya şeyin bir yere veya bir şeye bağlı olması durumu.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı yükümlülüğü veya sorumluluğu.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı olan ilgisi veya sevgisi.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı olan bağlılığı veya sadakati.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı olan borcu veya yükümlülüğü.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı olan sözü veya vaadi.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı olan garantisi veya teminatı.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı olan hakkı veya yetkisi.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı olan itirazı veya şikayeti.
- Bir kişi veya şeyin bir şeye karşı olan talebi veya isteği.
Bond kelimesi İngilizce’de çok sık kullanılan bir kelimedir. Bu kelimenin farklı anlamları ve kullanımları vardır. Bu makalede, bond kelimesinin en yaygın anlamlarını ve kullanımlarını ele aldık.