Challenger
Challenger, uzay mekiği programının yedinci görevi ve ilk gece fırlatmasıydı. Görev, 28 Ocak 1986’da Kennedy Uzay Merkezi’nden fırlatıldı ve mürettebatı yedi astronottan oluşuyordu: Komutan Francis R. Scobee, Pilot Michael J. Smith, Görev Uzmanları Ronald E. McNair, Ellison S. Onizuka ve Judith A. Resnik, ve Yük Uzmanı Gregory B. Jarvis. Challenger, iki uyduyu yörüngeye yerleştirmek ve Spacelab modülünde çeşitli deneyler yapmak üzere tasarlanmıştı.
Challenger, fırlatıldıktan 73 saniye sonra patladı ve mürettebatı öldü. Patlama, mekiğin sağ katı roket güçlendiricisindeki bir O-ring contasının arızalanması nedeniyle meydana geldi. Conta, sıcak gazların güçlendirici ile mekik arasındaki boşluğa sızmasına izin verdi ve bu da yakıt tankının patlamasına neden oldu.
Challenger felaketi, uzay mekiği programında büyük bir gerilemeye yol açtı. Program, 32 ay boyunca askıya alındı ve mekikler yeniden tasarlandı. Challenger felaketi aynı zamanda uzay güvenliği konusunda da önemli bir dönüm noktası oldu. Felaketten sonra, uzay mekiklerinin fırlatılması için daha katı güvenlik standartları getirildi.
Challenger felaketi, uzay keşfinin tehlikelerini hatırlatan bir olaydı. Ancak felaket aynı zamanda uzay güvenliğinin önemini de vurguladı. Challenger felaketinden sonra, uzay mekikleri daha güvenli hale getirildi ve uzay keşfi daha dikkatli bir şekilde yürütülmeye başlandı.
Challenger felaketi hakkında daha fazla bilgi için aşağıdaki kaynaklara başvurabilirsiniz: