İsim Cümlesi (El-Cümle El-İsmiye)
İsim cümlesi, fiil cümlesinin aksine, bir fiil içermeyen ve bir isim veya zamir ile başlayan bir cümle türüdür. İsim cümleleri, genellikle bir şeyin varlığını, yokluğunu veya niteliğini ifade etmek için kullanılır.
İsim Cümlesinin Yapısı
İsim cümlesi, genellikle bir isim veya zamir ile başlar ve ardından bir haber gelir. Haber, ismin veya zamirin niteliğini, durumunu veya özelliğini ifade eden bir isim, sıfat veya zarf olabilir.
Örneğin:
- الكتاب على المنضدة. (Kitap masanın üzerindedir.)
- محمد طالب. (Muhammed öğrencidir.)
- السيارة حمراء. (Araba kırmızıdır.)
İsim Cümlesinin Çeşitleri
İsim cümleleri, haberlerine göre ikiye ayrılır:
- İsmiye Haberli İsim Cümlesi: Bu tür isim cümlelerinde, haber bir isimdir.
Örneğin:
- الكتاب على المنضدة. (Kitap masanın üzerindedir.)
-
محمد طالب. (Muhammed öğrencidir.)
-
Sıfat Haberli İsim Cümlesi: Bu tür isim cümlelerinde, haber bir sıfattır.
Örneğin:
- السيارة حمراء. (Araba kırmızıdır.)
- البيت كبير. (Ev büyüktür.)
İsim Cümlesinin Kullanımı
İsim cümleleri, genellikle bir şeyin varlığını, yokluğunu veya niteliğini ifade etmek için kullanılır. Ayrıca, bir şeyin tanımını yapmak veya bir şey hakkında bilgi vermek için de isim cümleleri kullanılabilir.
Örneğin:
- الكتاب على المنضدة. (Kitap masanın üzerindedir.) (Bu cümle, kitabın yerini ifade ediyor.)
- محمد طالب. (Muhammed öğrencidir.) (Bu cümle, Muhammed’in mesleğini ifade ediyor.)
- السيارة حمراء. (Araba kırmızıdır.) (Bu cümle, arabanın rengini ifade ediyor.)
- البيت كبير. (Ev büyüktür.) (Bu cümle, evin boyutunu ifade ediyor.)
İsim Cümlesiyle İlgili Faydalı Siteler ve Dosyalar