Maarif Teşkilatı Kanunu
Maarif Teşkilatı Kanunu, Türkiye’de eğitim sisteminin temelini oluşturan ve eğitim faaliyetlerinin yürütülmesini düzenleyen bir kanundur. 3 Mart 1926 tarihli ve 788 sayılı kanunla kabul edilmiş ve 19 Eylül 1926 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Kanun, eğitim sisteminin amaçlarını, ilkelerini, yapısını ve yönetimini belirler.
Kanunun Amacı
Kanunun amacı, Türk milletinin çağdaş uygarlık düzeyine ulaşmasını sağlamak için gerekli eğitim ve öğretim hizmetlerini düzenlemek ve yürütmektir.
Kanunun İlkeleri
Kanunun temel ilkeleri şunlardır:
- Eğitim ve öğretim, laik, bilimsel ve demokratik esaslara dayanır.
- Eğitim ve öğretim, herkes için eşit ve ücretsizdir.
- Eğitim ve öğretim, öğrencinin ilgi, yetenek ve ihtiyaçlarına göre yapılır.
- Eğitim ve öğretim, öğrencinin kişilik gelişimini ve toplumsal hayata uyumunu sağlar.
Kanunun Yapısı
Kanun, 10 bölüm ve 113 maddeden oluşmaktadır. Bölümler şunlardır:
- Genel Hükümler
- Eğitim ve Öğretim Sistemi
- Eğitim ve Öğretim Kurumları
- Öğretmenler ve Diğer Eğitim Personeli
- Eğitim ve Öğretim Programları
- Eğitim ve Öğretim Yöntemleri
- Eğitim ve Öğretim Araç ve Gereçleri
- Eğitim ve Öğretim Denetleme
- Eğitim ve Öğretim Finansmanı
- Çeşitli ve Son Hükümler
Kanunun Yönetimi
Kanunun uygulanmasından Milli Eğitim Bakanlığı sorumludur. Bakanlık, eğitim ve öğretim hizmetlerini yürütmek için gerekli birimleri kurar ve görevlendirir.
Kanunun Önemi
Maarif Teşkilatı Kanunu, Türkiye’de eğitim sisteminin temelini oluşturan ve eğitim faaliyetlerinin yürütülmesini düzenleyen önemli bir kanundur. Kanun, eğitim sisteminin amaçlarını, ilkelerini, yapısını ve yönetimini belirler. Kanun, eğitim ve öğretimin laik, bilimsel ve demokratik esaslara dayanmasını, herkes için eşit ve ücretsiz olmasını, öğrencinin ilgi, yetenek ve ihtiyaçlarına göre yapılmasını ve öğrencinin kişilik gelişimini ve toplumsal hayata uyumunu sağlamasını öngörmektedir.
İlgili Dosyalar