Sözlükte müteşebbisın kelimesinin manası:
- (Müteşebbis. C.) Teşebbüs edenler, bir işe girişenler. (Osmanlıca'da yazılışı: müteşebbisîn)
müteşebbisın ile alakalı bazı sözcükler ve anlamları
- kanitın Kunut ve dua edenler. Allah'a itaat ve ibadet edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: kanitîn)
- mütehammilın (Mütehammil. C.) Tahammül edenler. Katlanıp sabrederek kabul edenler. Dayanabilenler. Kaldırabilenler. (Osmanlıca'da yazılışı: mütehammilîn)
- muhacirın Göç edenler, hicret edenler. İslamiyetin ilk zuhurunda İslam olanlardan Mekke'den Medine'ye hicret eden sahabeler. (Bak: Ensar) (Osmanlıca'da yazılışı: muhacirîn)
- muhacirın Göç edenler, hicret edenler. İslamiyetin ilk zuhurunda İslam olanlardan Mekke'den Medine'ye hicret eden sahabeler. (Bak: Ensar) (Osmanlıca'da yazılışı: muhacirîn)
- mütebasbısın (Mütebasbıs. C.) Yaltaklananlar, tabasbus edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: mütebasbısîn)
- mütecasirın (Mütecasir. C.) Cür'et edenler, cesaretlenenler, küstahlar. (Osmanlıca'da yazılışı: mütecasirîn)
- muterizın (Mu'teriz. C.) Muterizler. İtiraz edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: mu'terizîn)
- muhtekirın (Muhtekir. C.) İhtikar edenler. Vurguncular. (Osmanlıca'da yazılışı: muhtekirîn)
- müteakkılın (Müteakkıl. C.) Anlayanlar, taakkul edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: müteakkılîn)
- mültezimın (Mültezim. C.) Mültezimler. İltizam edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: mültezimîn)
- muallimın Muallimler. Hocalar, ta'lim edenler, öğretenler. (Osmanlıca'da yazılışı: muallimîn)
- muntazırın (Muntazır. C.) Bekliyenler, gözliyenler. İntizar edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: muntazırîn)
- mütehaffızın (Mütehaffız. C.) Korunup sakınanlar, tahaffuz edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: mütehaffızîn)
- müdafiın (Müdafi'. C.) Müdafaa edenler, savunanlar, koruyanlar. (Osmanlıca'da yazılışı: müdafiîn)
- müntehirın (Müntehir. C.) Kendilerini öldürenler. İntihar edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: müntehirîn)