müteveccihın sözlük anlamı nedir?

Sözlükte müteveccihın kelimesinin manası:

  1. (Müteveccih. C.) Bir yana dönenler. Teveccüh edip yönelen kimseler. (Osmanlıca'da yazılışı: müteveccihîn)

müteveccihın ile alakalı bazı sözcükler ve anlamları

  • müteveccihane: Bir yana dönerek, teveccüh edip yönelerek. (Osmanlıca'da yazılışı: müteveccihâne) Devamını Oku
  • atıf: Yöneltme, çevirme. İlişkili bulma. Bk. gönderme Eğilen, meyleden. Bağlayan. Şefkatli, sevecen 1. çevirme, meylettirme, imale. 2. yükletme, birinin işi veya… Devamını Oku
  • tasib: İhata edip kaplamak, içine almak. (Osmanlıca'da yazılışı: ta'sib) Güçleştirmek. (Osmanlıca'da yazılışı: tas'ib) Devamını Oku
  • rabiai adeviye: (Hi: 95 - 185) Basra'lı bir hatun. Bütün hayatını dine hizmet için vakfetmiş, zengin kimseler evlenmek teklifinde bulundukları halde; "Allah'ı… Devamını Oku
  • itizal: (İtizal) Bir şeyi işlemeğe tamamen kasd ve teveccüh eylemek. (Osmanlıca'da yazılışı: i'tizal) Devamını Oku
  • teveccühat: (Teveccüh. C.) Teveccühler. (Osmanlıca'da yazılışı: teveccühât) Devamını Oku
  • lim suhanver: Edip, şair. (Osmanlıca'da yazılışı: lim. suhan-ver) Devamını Oku
  • mazlumın: Zulüm görmüş kimseler. (Osmanlıca'da yazılışı: mazlumîn) Devamını Oku
  • muhacimın: (Muhacim. C.) Hücum edip saldıranlar, üşüşenler. (Osmanlıca'da yazılışı: muhacimîn) Devamını Oku
  • hemrad: Kahramanlık ve cömertlikte müsavi olan kimseler. (Osmanlıca'da yazılışı: hem-rad) Devamını Oku
  • nakesan: (Na-kes. C.) Alçaklar, adi insanlar, insaniyetsiz kimseler. (Osmanlıca'da yazılışı: na-kesan) Devamını Oku
  • saimın: (Saim. C.) Oruç tutan kimseler. (Osmanlıca'da yazılışı: saimîn) Devamını Oku
  • bakiyyetüssüyuf: Kılıçtan kurtulan kimseler. (Osmanlıca'da yazılışı: bakiyyet-üs-süyûf) Devamını Oku
  • müminın: (Mü'min. C.) Mü'minler, iman etmiş kimseler. (Osmanlıca'da yazılışı: mü'minîn) Devamını Oku
  • kabei kemalat: Kemalat kabesi. Yani herkesin teveccüh etmesi gereken en yüksek kemalat merkezi. (Osmanlıca'da yazılışı: kâ'be-i kemalât) Devamını Oku