Politeizm
Politeizm, birden fazla tanrıya veya tanrıçaya inanma inancıdır. Politeist dinler, genellikle her bir tanrının veya tanrıçanın belirli bir alandan veya doğa olayından sorumlu olduğuna inanır. Örneğin, Yunan mitolojisinde Zeus gök tanrısı, Poseidon deniz tanrısı, Hades yeraltı tanrısıdır.
Politeizm, dünyanın birçok yerinde yaygın bir inançtır. Hinduizm, Budizm, Şintoizm ve Taoizm gibi birçok büyük din politeisttir. Politeist dinler, genellikle çok tanrılı bir panteon veya tanrı ve tanrıçalar hiyerarşisine sahiptir.
Politeizmin Tarihi
Politeizm, insanlık tarihinin başlangıcından beri var olan bir inançtır. En eski politeist dinlerden biri, MÖ 3500 civarında Mezopotamya’da ortaya çıkan Sümer diniydi. Sümerler, gök tanrısı Anu, hava tanrısı Enlil ve yeraltı tanrısı Enki gibi birçok tanrıya inanıyorlardı.
Politeizm, Mısır, Yunanistan, Roma ve İskandinavya gibi diğer antik uygarlıklarda da yaygındı. Yunan mitolojisi, Zeus, Poseidon, Hades, Hera, Athena, Artemis ve Apollon gibi birçok tanrı ve tanrıçayı içeren karmaşık bir panteona sahiptir. Roma mitolojisi de Yunan mitolojisine benzer bir panteona sahiptir.
Politeizm, Orta Çağ’da Hıristiyanlık ve İslam’ın yükselişiyle birlikte gerilemeye başladı. Ancak, politeist dinler birçok yerde varlığını sürdürdü. Hinduizm, Budizm, Şintoizm ve Taoizm gibi birçok büyük din hala politeisttir.
Politeizmin Özellikleri
Politeizm, tek tanrılı dinlerden farklı olarak birden fazla tanrıya veya tanrıçaya inanma inancıdır. Politeist dinler, genellikle her bir tanrının veya tanrıçanın belirli bir alandan veya doğa olayından sorumlu olduğuna inanır. Örneğin, Yunan mitolojisinde Zeus gök tanrısı, Poseidon deniz tanrısı, Hades yeraltı tanrısıdır.
Politeist dinler, genellikle çok tanrılı bir panteon veya tanrı ve tanrıçalar hiyerarşisine sahiptir. Panteon, genellikle en güçlü tanrı veya tanrıça tarafından yönetilir. Örneğin, Yunan mitolojisinde Zeus panteonun baş tanrısıdır.
Politeist dinler, genellikle ibadet için tapınaklar veya mabetler inşa ederler. Bu tapınaklar veya mabetler, genellikle tanrıların veya tanrıçaların heykelleriyle süslenir. Politeist dinler, genellikle tanrılara veya tanrıçalara kurbanlar sunarlar. Bu kurbanlar, genellikle yiyecek, içecek veya hayvanlardan oluşur.
Politeizmin Türleri
Politeizm, birçok farklı türde olabilir. En yaygın politeizm türleri şunlardır:
- Henoteizm: Henoteizm, bir tanrıya veya tanrıçaya diğerlerinden daha fazla önem veren bir inançtır. Henoteistler, genellikle tek bir tanrıya ibadet ederler, ancak diğer tanrıların veya tanrıçaların varlığını da kabul ederler.
- Politeizm: Politeizm, birden fazla tanrıya veya tanrıçaya eşit derecede önem veren bir inançtır. Politeistler, genellikle birçok tanrıya veya tanrıçaya ibadet ederler.
- Animizm: Animizm, doğadaki nesnelerin ve canlıların ruhlara sahip olduğuna inanma inancıdır. Animistler, genellikle ağaçlara, kayalara, hayvanlara ve hatta nesnelere ruh atfederler.
- Şamanizm: Şamanizm, doğaüstü güçlerle iletişim kurabilen şamanların varlığına inanma inancıdır. Şamanlar, genellikle transa geçerek ruhlarla iletişim kurarlar.
Politeizmin Eleştirisi
Politeizm, tek tanrılı dinler tarafından sıklıkla eleştirilir. Tek tanrılı dinler, politeizmin çok tanrılı bir inanç olduğu ve bu nedenle yanlış olduğu iddia ederler. Tek tanrılı dinler, genellikle politeizmi putperestlik olarak nitelendirirler.
Politeizm, ateistler tarafından da eleştirilir. Ateistler, politeizmin tanrıların veya tanrıçaların varlığına dair hiçbir kanıt olmadığını iddia ederler. Ateistler, genellikle politeizmi bir tür batıl inanç olarak nitelendirirler.
Sonuç
Politeizm, dünyanın birçok yerinde yaygın bir inançtır. Hinduizm, Budizm, Şintoizm ve Taoizm gibi birçok büyük din politeisttir. Politeizm, tek tanrılı dinlerden farklı olarak birden fazla tanrıya veya tanrıçaya inanma inancıdır. Politeist dinler, genellikle her bir tanrının veya tanrıçanın belirli bir alandan veya doğa olayından sorumlu olduğuna inanır. Politeizm, birçok farklı türde olabilir. En yaygın politeizm türleri henoteizm, politeizm, animizm ve şamanizmdir. Politeizm, tek tanrılı dinler ve ateistler tarafından sıklıkla eleştirilir.