Sadabat Paktı
Sadabat Paktı, 8 Temmuz 1937’de Türkiye, İran, Irak ve Afganistan arasında imzalanan bir dostluk ve saldırmazlık anlaşmasıdır. Paktın amacı, bölgedeki barışı ve istikrarı korumak ve ülkeler arasındaki işbirliğini geliştirmekti.
Sadabat Paktı’nın imzalanması, bölgedeki siyasi ve askeri gelişmelerin bir sonucuydu. 1930’lu yıllarda, Avrupa’da faşizm ve milliyetçilik yükselişteydi ve bu durum Orta Doğu’yu da etkilemişti. Türkiye, İran, Irak ve Afganistan, bölgedeki istikrarı korumak ve dış müdahalelere karşı koymak için bir araya gelmeye karar verdiler.
Sadabat Paktı, dört ülkenin dışişleri bakanları tarafından imzalandı. Pakt, ülkelerin birbirlerinin bağımsızlığını ve toprak bütünlüğünü garanti altına alıyordu. Ayrıca, ülkeler arasında siyasi, ekonomik ve kültürel işbirliğini geliştirmeyi amaçlıyordu.
Sadabat Paktı, bölgedeki barışı ve istikrarı korumada önemli bir rol oynadı. Pakt, ülkeler arasındaki işbirliğini geliştirdi ve dış müdahalelere karşı koydu. Ancak, pakta katılan ülkeler arasındaki siyasi ve ekonomik farklılıklar, zamanla pakta zarar verdi.
Sadabat Paktı, 1945 yılında sona erdi. Paktın sona ermesinin nedeni, İkinci Dünya Savaşı’nın patlak vermesiydi. Savaş, bölgedeki ülkeleri farklı kamplara ayırdı ve bu durum Sadabat Paktı’nın işlevsiz hale gelmesine yol açtı.
Sadabat Paktı, bölgedeki barışı ve istikrarı korumak için önemli bir girişimdi. Ancak, pakta katılan ülkeler arasındaki siyasi ve ekonomik farklılıklar, zamanla pakta zarar verdi ve pakta 1945 yılında sona erdi.