Semah, semazenlerin belirli bir düzen ve uyum içinde dönerek ilahi bir coşkuyla yaptıkları bir ibadet biçimidir. Semah, genellikle Mevlevi tarikatıyla ilişkilendirilir, ancak diğer tarikatlarda da farklı biçimlerde uygulanmaktadır.
Semahın kökeni, Hz. Mevlana’nın dönemine kadar uzanmaktadır. Hz. Mevlana, semahı “Allah’a ulaşmanın bir yolu” olarak görmüş ve semazenlerin dönerek ilahi bir coşkuya ulaşmalarını teşvik etmiştir. Semah, Hz. Mevlana’nın ölümünden sonra da Mevlevi tarikatında devam etmiş ve günümüzde de uygulanmaktadır.
Semah, belirli bir düzen ve uyum içinde gerçekleştirilir. Semazenler, beyaz bir elbise giyerek ve başlarına sikke adı verilen bir başlık takarak semahı gerçekleştirirler. Semah, genellikle bir neyzenin çaldığı müzik eşliğinde yapılır. Semazenler, neyzenin çaldığı müziğe göre dönerek ilahi bir coşkuya ulaşmaya çalışırlar.
Semah, sadece Mevlevi tarikatında değil, diğer tarikatlarda da farklı biçimlerde uygulanmaktadır. Örneğin, Alevi-Bektaşi tarikatında semah, “cem” adı verilen ibadet törenlerinde gerçekleştirilir. Cemlerde, semazenler genellikle bir daire şeklinde dönerek ilahi bir coşkuya ulaşmaya çalışırlar.
Semah, ilahi bir coşkuya ulaşmanın bir yolu olarak görülmektedir. Semazenler, semah sırasında ilahi bir coşkuya ulaşarak Allah’a yakınlaştıklarını hissederler. Semah, aynı zamanda bir arınma ve temizlenme yolu olarak da görülmektedir. Semazenler, semah sırasında olumsuz duygularından arınarak içsel bir temizlik yaşarlar.
Semah, günümüzde de birçok farklı kültürde uygulanmaktadır. Semah, UNESCO tarafından “Somut Olmayan Kültürel Miras” olarak kabul edilmiştir. Semah, birçok ülkede düzenlenen festivallerde ve etkinliklerde sergilenmektedir.
Semah hakkında daha fazla bilgi edinmek için aşağıdaki kaynakları ziyaret edebilirsiniz:
- Mevlana Müzesi: https://www.mevlana.gov.tr/
- Semah Derneği: https://www.semah.org/
- UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Listesi: https://ich.unesco.org/en/RL/semah-00003