Sühan
Sühan, Türk edebiyatında kullanılan bir nazım biçimidir. Genellikle aşk, tabiat ve ölüm gibi konularda yazılır. Sühanlar, genellikle dört mısradan oluşur ve her mısra aynı ölçüdedir. Sühanların uyak düzeni ise genellikle aaxa veya abba şeklindedir.
Sühanlar, Türk edebiyatında ilk olarak 11. yüzyılda kullanılmaya başlanmıştır. Bu dönemde yazılan sühanlar, genellikle aşk ve tabiat konularında yazılmıştır. 12. yüzyılda ise sühanlar, ölüm ve ahiret gibi konularda da yazılmaya başlanmıştır.
-
yüzyılda, sühanlar Türk edebiyatında en parlak dönemini yaşamıştır. Bu dönemde yazılan sühanlar, genellikle aşk ve tabiat konularında yazılmıştır. 14. yüzyılda ise sühanlar, ölüm ve ahiret gibi konularda da yazılmaya başlanmıştır.
-
yüzyılda, sühanlar Türk edebiyatında gerilemeye başlamıştır. Bu dönemde yazılan sühanlar, genellikle aşk ve tabiat konularında yazılmıştır. 16. yüzyılda ise sühanlar, ölüm ve ahiret gibi konularda da yazılmaya başlanmıştır.
-
yüzyılda, sühanlar Türk edebiyatında tamamen ortadan kalkmıştır. Bu dönemde, sühanların yerini gazel ve kaside gibi diğer nazım biçimleri almıştır.
Sühanların Özellikleri
- Genellikle dört mısradan oluşur.
- Her mısra aynı ölçüdedir.
- Uyak düzeni genellikle aaxa veya abba şeklindedir.
- Aşk, tabiat, ölüm ve ahiret gibi konularda yazılır.
- Genellikle sade ve anlaşılır bir dil kullanılır.
- Mecaz ve istiare gibi sanatlar kullanılır.
Sühan Örnekleri
- Yunus Emre
Gönül bir kuştur uçtu gitti,
Kafeste duramaz uçtu gitti.
Aşk bir denizdir aktı gitti,
Sahilde duramaz aktı gitti.
- Karacaoğlan
Dağlar dağlar üstüne,
Yollar yollar üstüne.
Benim yarim el üstüne,
Benim derdim başıma.
- Pir Sultan Abdal
Ben bir garip yolcuyum,
Dünyada misafirciyim.
Ölüm kapım çalınca,
Yalnızım tek başıma.
Sühanlarla İlgili Faydalı Siteler ve Dosyalar