Temmuz Türkçesi
“Temmuz Türkçesi” terimi, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında Osmanlı İmparatorluğu’nda kullanılan bir dil biçimini ifade eder. Bu dil biçimi, Osmanlıca’nın resmi dil olduğu bir dönemde, halk arasında konuşulan Türkçe’nin bir yansımasıydı.
Temmuz Türkçesi, Osmanlıca’nın karmaşık yapısından ve Arapça ve Farsça kelimelerin yoğun kullanımından uzaklaştı. Bunun yerine, daha sade bir dil kullanımı ve Türkçe kelimelerin tercih edilmesiyle karakterize edildi.
Bu dil biçimi, Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinde, özellikle II. Meşrutiyet (1908-1918) döneminde popülerlik kazandı. Gazeteler, dergiler ve edebi eserler Temmuz Türkçesi’nde yazılmaya başlandı.
Temmuz Türkçesi’nin kullanımı, Osmanlı İmparatorluğu’nun dağılması ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasıyla birlikte azaldı. Ancak, bu dil biçimi, Türkçenin gelişiminde önemli bir rol oynadı ve günümüz Türkçesinde hala bazı izleri görülebilir.
İngilizce Çeviri:
July Turkish
The term “July Turkish” refers to a form of the Turkish language that was used in the late 19th and early 20th centuries in the Ottoman Empire. It was a reflection of the spoken Turkish of the time, during a period when Ottoman Turkish was the official language.
July Turkish moved away from the complex structure and heavy use of Arabic and Persian words that characterized Ottoman Turkish. Instead, it featured simpler language and a preference for Turkish words.
This form of the language gained popularity in the later years of the Ottoman Empire, particularly during the Second Constitutional Era (1908-1918). Newspapers, magazines, and literary works began to be written in July Turkish.
The use of July Turkish declined with the collapse of the Ottoman Empire and the establishment of the Republic of Turkey. However, it played an important role in the development of the Turkish language, and some traces of it can still be seen in modern Turkish.